Modern yaşamın karmaşası içinde, kalabalıklar arasında bile yalnızlaşmak giderek artan bir sorun haline geliyor. Özellikle büyük şehirlerde, tek başına yaşayan insanların sayısı her geçen gün artıyor. Bu durum, özellikle yaşlılar için ciddi sıkıntılar yaratabiliyor. Onlara gösterilecek küçük bir ilgi, yaşamlarında büyük bir fark yaratabilir. İşte tam da böyle bir an, apartman görevlimiz Necdet ile yaşandı. Bir akşam, Ankara'nın serin havasında sevgili arkadaşım Murat ile bir mekanda oturmuş bir iki kadeh atıp zamanın tadını çıkarıyorduk. Sohbetimiz derin ve keyifliydi. Tüh be yine zamansız çalan telefonlara oldum olası ifrit olurum. Sohbetin bölünmesini istemediğim için açmaya pek niyetli değildim. Ancak aramaların ısrarla devam etmesi üzerine Murat, "Abi, aç önemli olabilir," dedi. Müsaade alıp açtım telefonu. Arayan, oturduğum sitenin görevlisi Necdet'ti. Endişeli bir sesle, "Abi, iki gündür seni göremedim, merak ettim. İyi misin?" diye soruyordu. “Bu ilgi beni inanılmaz mutlu etti.” "Necdet, sağol iyiyim dedim. Bu davranışın için seni tebrik ediyorum," dedim, duygulandım doğrusu. İnsanın yakınlarından, dostlarından beklediği ilgiyi, bina görevlisinden de görmeli elbet, ama asıl beklediklerinden görmeli! Son zamanlarda insanlar arasında unutulan bir değeri sevgili Necdet yeniden anımsattı! Önceden oturduğum sitede yaşanan talihsiz bir olaydan sonra bina görevlimiz Necdet'e önemli bir uyarıda bulunmuştum: "Binada yalnız yaşayan insanlar var Necdet. Her gün onların kapısını mutlaka çalmalısın." Bu tembihim Necdet için bir görev haline gelmişti. Özellikle tek yaşayanların kapısını çalma görevini asla aksatmıyordu. Ne yazık ki, onca kalabalıklar içinde zaman ilerledikçe yalnızlaşıyoruz. Tek başına yaşayanlar gün geçtikçe çoğalmaya başladı. Bu durum, özellikle yaşı ilerleyen büyüklerimiz için hayli sıkıntılı hale geliyor. Yalnızlık, sadece duygusal olarak değil, aynı zamanda fiziksel ve mental sağlık açısından da ciddi sıkıntılar yaratabiliyor. Yaşlılar için sosyal bağlantıların eksikliği, depresyon gibi ciddi sağlık problemlerine yol açabiliyor. Topluluk içindeki dayanışma ve destek ağlarının güçlendirilmesi çok önemli. Komşularımızla ilgilenmek, ailemizden uzakta yaşayan yaşlı akrabalarımızla düzenli olarak iletişimde kalmak, gönüllü çalışmalara katılmak ve sosyal etkinliklere katılım sağlamak gibi adımlar atabiliriz.  Necdet'in gösterdiği gibi, küçük bir jest, ilgi, birinin yaşamında büyük bir fark yaratabilir. Hepimizin bu konuda biraz daha hassasiyet göstermesi, yalnızlığa karşı birlikte mücadele etmemizi sağlayabilir. Hayatta böyle güzel anılar yaşamak, bize insan olmanın ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatıyor.