Kapitalizm neye dayanır? Üretim araçlarının kapitalist özel mülkiyetine ve ücretli işçilerin sömürülmesine. Bunlardan temellenen sosyo-ekonomik bir üretim düzenidir. Temel ekonomik yasası artı-değer yasasıdır. Hem Kapitalizmi hem de Kapital’i onları oluşturan tarihsel süreç içinde anlayabiliriz. İlişkiler, olgular sürekli bir değişim sürecinin içinde görülür. Diyalektik ve tarihsel maddecilik filozoflarının amacı, belirli toplumsal oluşumlardaki değişimleri yönlendiren düzenlilikleri anlamaktır. Bilgi toplumsaldır. Birikerek çoğalmaktadır. Bilgideki gerçeğin özünü bulmak çok önemlidir. Bu da ancak eleştirel bakışla olanaklıdır. Gerçeklik düşüncenin bir ürünü değildir. Bilgi gerçekliğin basit, sayısal bir yansıması da değildir. Diyalektik iktisat anlayışındaki kavramlar ile burjuva liberal yaklaşımdaki kavramlar birbirinden farklıdır. Birincide, “değer”, “emek”, “meta”, “para” gibi terimler, ikincide; “zevkler”, “teknoloji”, “kaynaklar”, “piyasa” gibi soyutlamalar söz konusudur. Meta, alınır satılır mal ve hizmet anlamına gelir. Kapital, artık değer elde edebilmek için gereken para ve mal demektir. İki sınıf (burjuvazi ve işçi sınıfı) arasındaki bir toplumsal ilişkidir. Osmanlıca sermaye, Fransızca capital sözcükleriyle dile getirilir. Diyalektik ekonomi anlayışında, değerin sadece insan emeğinden doğduğu tanıtlanmıştır. Böylece kapital, birikmiş insan emeğidir. Kapitalist toplumda üretilen mallar-ürünler de cisimleşmiş emektir. Değeri emek üretir. Artık değer; karşılığı ödenmemiş emek demektir. Doğa biliminde yer çekimi yasası, kapitalizmin işleyişinde değer yasası… Bunlar keşfedilen ilkelerdir. Newton ve Marks. Teori dünyayı tanımanın bir yoludur. Modeller ise, gerçekliğin değil, teorinin temsilleridir. Kapitalizmde metaya tapınmacılık vardır. (meta fetişizmi) İnsanlar varoluşlarını, diğer insanlarla ilişkiler üzerinden değil, kendileriyle nesneler arasındaki ilişkiler üzerinden tanımlıyorlar. Bunun sonucu nedir? Nesnelere insanlar olarak yaklaşılması, insanlara da nesne gibi davranılmasıdır. İnsanların nesnelerle kişisel ve duygusal ilişkilere girmesi… Evler, yatlar, katlar, arabalar, villalar, köyler, tonlarca altınlar, saraylar, köşkler vs.vs. Tuhaf ve yaygın çarpıklığın sonucu, toplumdaki yabancılaşma olgusunun zirveye çıkmasıdır. İnsanlar yeni bir toplumsal üretim biçimine girmeli, bu tutsaklıktan kurtarılmalıdırlar. Kişisel gelişim değil, toplumsal ilerleme gereklidir. Toplumsal yaşam toplumsal emeğe ihtiyaç duymaktadır. Sistemde mutlak artık değer; işçilerden daha uzun süreyle çalışmalarının istenmesidir. Göreli artık değer ise, teknik gelişmeyle maliyet tasarrufu sağlanması ve bu yolla kar oranının arttırılmasıdır. Son dönemlerde dünyada küresel çalkantılar artmaktadır. Çelişkilerin ve değişkenliklerin hızlanması, ekonomik krizlerin yaygınlaşması, savaşların ve acıların zirve yapması, iklimin-doğanın çok zararlı noktalara kayması, Büyük İnsanlığı yeniden bütünsel bakışa     çağırmaktadır. İşte bu gereksinimden dolayı Kapitalizmi ve sonuçlarını yeniden tartışmaya ve yazmaya başladık.